Τα αυγά των σκουληκιών είναι μικροσκοπικά. Αόρατα στο μάτι, μπορούν να είναι οπουδήποτε - στο έδαφος, στις κουπαστές των οχημάτων, στις χειρολαβές των θυρών, στο αμμοδοχείο των παιδιών, στη γούνα του κατοικίδιου ζώου μας.
Πώς μπορεί κανείς να αποτρέψει μια μόλυνση με σκουλήκια ή, εάν συμβαίνει, να αποφύγει επικίνδυνες επιπλοκές;
Συμπτώματα ελμινθών στον άνθρωπο
Κανείς δεν μπορεί να θεωρήσει τον εαυτό του ανοσία στη μόλυνση από σκουλήκια. Ακόμη και με την πιο αυστηρή τήρηση των κανόνων υγιεινής. Για να ελαχιστοποιήσετε τον κίνδυνο μόλυνσης, πρέπει να είστε όσο το δυνατόν πιο ενημερωμένοι σχετικά με τα συμπτώματα των ελμινθών στον άνθρωπο, την πρόληψη και τη θεραπεία των ελμινθικών προσβολών.
Τα πιο κοινά έλμινθες:
Στρογγυλό σκουλήκι.Τα παράσιτα ανήκουν στην κατηγορία των νηματωδών, στρογγυλών σκουληκιών σε διατομή. Το μήκος του θηλυκού φτάνει τα 350 mm, τα αρσενικά είναι πολύ μικρότερα. Τα στρογγυλά σκουλήκια είναι επικίνδυνα τόσο στην εντερική όσο και στη μεταναστευτική φάση.
Ο εντερικός εντοπισμός παρασίτων σε περίπλοκες μορφές μπορεί να οδηγήσει σε εντερική απόφραξη, διαρροή ενήλικων ασκαρίδων στην αναπνευστική οδό με απειλή ασφυξίας, απόφραξη των χοληφόρων αγωγών και άλλες επιπλοκές. Το μεταναστευτικό στάδιο απειλεί τη διείσδυση των προνυμφών στους πνεύμονες και σε άλλα όργανα με την εμφάνιση σοβαρών παθολογιών.
Η μόλυνση με ασκαρίαση συμβαίνει μέσω αυγών παρασίτων που αφήνουν τα έντερα του ασθενούς με κόπρανα και ωριμάζουν στο έδαφος μέχρι το στάδιο της διήθησης.
- Diphyllobotrium latum.Αυτή είναι μια κατηγορία κεστωδών, ένα από τα οποία είναι μια ευρεία ταινία. Το χαρακτηριστικό τους είναι ότι έχουν 3 ιδιοκτήτες. Ο κύριος οργανισμός στον οποίο τα σκουλήκια εξελίσσονται σε σεξουαλικά ώριμο άτομο είναι οι άνθρωποι και ορισμένα ζώα (γάτες, σκύλοι, χοίροι κ. λπ. ). Τα μαλακόστρακα του γλυκού νερού είναι ενδιάμεσοι ξενιστές για το Diphyllobotrium latum. Ενδιάμεσο επιπλέον - ψάρι (πέρκα, λούτσος, μπέρμπο). Η ευρεία ταινία μολύνεται τρώγοντας άψογα ψάρια μολυσμένα με παρασιτικές προνύμφες - plerocercoids.
pinworms.Αυτά είναι νηματώδη, όπως τα στρογγυλά σκουλήκια, αλλά πολύ μικρότερα. Το θηλυκό έχει μήκος έως 10 mm, το αρσενικό έως 5 mm. Η εντεροβίαση είναι μια από τις πιο κοινές ασθένειες των σκουληκιών. Τα παιδιά είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα σε αυτά.
Η πιο χαρακτηριστική εκδήλωση της εντεροβίασης είναι ο κνησμός στον πρωκτό. Αυτό εξηγείται από την έξοδο των θηλυκών στην περιπρωκτική ζώνη για να γεννήσουν αυγά. Στις πτυχές του δέρματος, τα έμβρυα ωριμάζουν στο επεμβατικό στάδιο σε 5-6 ώρες. Εάν πέσουν στα χέρια όταν γρατσουνιστούν και στη συνέχεια καταποθούν, θα οδηγήσει σε επαναμόλυνση.
οδούς μόλυνσης
Οι μέθοδοι μόλυνσης με σκουλήκια καθορίζονται από την διεισδυτική μορφή του παρασίτου και τον τρόπο διείσδυσης στον οργανισμό ξενιστή.
Τα περισσότερα παρασιτικά σκουλήκια έχουν δύο μολυσματικές μορφές - αυγά (σε ορισμένα κεστώδη ονομάζονται ογκόσφαιρα) και προνύμφες. Τα τελευταία ονομάζονται μερικές φορές πτερύγια ή κυστικέρκοι. Τα αυγά είναι μικροσκοπικά, συνήθως δεκάδες μικρά. Οι προνύμφες μπορούν να φτάσουν σε μέγεθος αρκετά έως δέκα χιλιοστά.
Τις περισσότερες φορές, τα σκουλήκια μολύνονται από την στοματική οδό - μέσω του στόματος.Αλλά ορισμένοι τύποι παρασίτων μπορούν να μολυνθούν μέσω του δέρματος ή με τσιμπήματα εντόμων. Όταν τα αυγά καταπίνονται, τα έμβρυα που περιέχουν ρίχνουν το κέλυφός τους, εισέρχονται στην κυκλοφορία του αίματος μέσω του εντερικού τοιχώματος και μεταφέρονται μέσω του σώματος μέσω του αίματος. Ανάλογα με τον τύπο του παρασίτου, μπορούν να εγκατασταθούν στο συκώτι, στους πνεύμονες, στην καρδιά, στο πάγκρεας, στα νεφρά, στον εγκέφαλο, στα μάτια.
Όταν μολύνεται με προνύμφες, το παράσιτο εντοπίζεται συχνότερα στο έντερο. Λόγω του μεγάλου μεγέθους τους, οι προνύμφες δεν μπορούν να διεισδύσουν στα αγγεία και να μεταναστεύσουν με το αίμα. Παραμένουν στο έντερο, προσκολλώνται στο τοίχωμα του και αναπτύσσονται σε μια σεξουαλικά ώριμη κατάσταση, μετά από την οποία αρχίζουν να πολλαπλασιάζονται.
Τα αυγά σκουληκιών συνήθως φεύγουν από το γαστρεντερικό σωλήνα με κόπρανα. Σε ορισμένες περιπτώσεις, για παράδειγμα, με κεστοδόση, η εκκένωση των αυγών από την εντερική οδό μπορεί να πραγματοποιηθεί από θραύσματα σκουληκιών - προγλωττιδών. Φεύγουν ανεξάρτητα από τα έντερα μέσω του πρωκτού.
Οι κύριοι τύποι ελμινθών
Η αποτελεσματικότητα της θεραπείας των ελμίνθων στον άνθρωπο εξαρτάται από το πόσο με ακρίβεια προσδιορίζεται η κλινική εικόνα και ο τύπος της βλάβης που προκαλούν τα παράσιτα στο σώμα. Και αυτοί, με τη σειρά τους, εξαρτώνται από το στάδιο της εισβολής - εντερικό ή μεταναστευτικό.
εντερικό στάδιο εισβολής.Κατά το εντερικό στάδιο, η κύρια βλάβη προκαλείται στο πεπτικό σύστημα του ασθενούς και συγκεκριμένα στο γαστρεντερικό. Τα σκουλήκια τραυματίζουν τον εντερικό βλεννογόνο με τα κορόιδά τους. Αυτό οδηγεί σε φλεγμονώδεις διεργασίες και δυσλειτουργία του γαστρεντερικού σωλήνα.
Εκτός από το γεγονός ότι ορισμένα από τα θρεπτικά συστατικά απορροφώνται από τα σκουλήκια, η λειτουργία απορρόφησης του εντέρου είναι επίσης μειωμένη.Η απελευθέρωση αντιενζύμων από παράσιτα μειώνει την πεπτική ικανότητα του γαστρεντερικού σωλήνα. Όλα αυτά οδηγούν σε έλλειψη θρεπτικών συστατικών, βιταμινών και ιχνοστοιχείων στον οργανισμό του ασθενούς.
Εκτός από τα αντι-ένζυμα, τα σκουλήκια εκκρίνουν άλλα μεταβολικά προϊόντα που δρουν ως τοξίνες στον οργανισμό ξενιστή. Σε αυτό προστίθεται η αποσύνθεση των σωμάτων νεκρών σκουληκιών. Αυτό εκθέτει το σώμα του ασθενούς σε σοβαρή δηλητηρίαση.
Ορισμένοι τύποι παρασιτικών σκουληκιών μπορούν να διεισδύσουν από τη γαστρεντερική οδό σε γειτονικά όργανα και ιστούς - τους χοληφόρους πόρους, τη χοληδόχο κύστη, το ηπατικό παρέγχυμα και άλλα συστήματα. Για παράδειγμα, τα ενήλικα στρογγυλά σκουλήκια μπορούν να εισβάλουν στην αναπνευστική οδό του ξενιστή σε υψηλή ένταση μόλυνσης. Με μεγάλο αριθμό παρασίτων, είναι δυνατή η μηχανική απόφραξη του εντέρου. Αυτό μπορεί να φανεί τόσο στους στρογγυλούς σκώληκες όσο και στις ταινίες.
Όταν τα παρασιτικά σκουλήκια εισβάλλουν στο ηπατικό παρέγχυμα, μπορεί να αναπτυχθούν αποστήματα, που απαιτούν χειρουργική επέμβαση. Δεν αποκλείεται η διάτρηση του εντέρου με τη διείσδυση του περιεχομένου του γαστρεντερικού σωλήνα στην κοιλιακή κοιλότητα και η ανάπτυξη περιτονίτιδας. Λόγω της καταστροφικής επίδρασης των ενήλικων σκουληκιών, μπορεί να αναπτυχθεί παγκρεατίτιδα, χολοκυστίτιδα και χολαγγειίτιδα.
φάση μετανάστευσης.Λόγω της πιθανότητας διείσδυσης των εμβρύων προνυμφών σε σχεδόν οποιοδήποτε όργανο, το μεταναστευτικό στάδιο της εισβολής μπορεί να ξεπεράσει την εντερική φάση στη σοβαρότητα των συνεπειών.
Οι προνύμφες που αναπτύσσονται από τα αυγά στα όργανα και τους ιστούς σχηματίζουν φλεγμονή και διεισδύουν. Όταν αυτό συμβαίνει στους πνεύμονες, η εισβολή εκδηλώνεται ως βρογχίτιδα, πνευμονία, ασθματικό σύνδρομο.
Όταν τα αυγά των παρασίτων εισβάλλουν στον εγκέφαλο (όπως κάνουν οι ογκόσφαιρες των κεστωδών, για παράδειγμα), σχηματίζονται μεμονωμένα ή πολλαπλά πτερύγια με φουσκάλες στους ιστούς του. Το μέγεθός τους μπορεί να φτάσει το μέγεθος μιας μπάλας του τένις. Λόγω της εγγύτητας των κύστεων με τους ιστούς του εγκεφάλου, η χειρουργική αφαίρεσή τους εγκυμονεί υψηλό κίνδυνο ρήξης της πυώδους κύστης και ανάπτυξη δευτερογενούς μόλυνσης.
Η δηλητηρίαση του σώματος του ασθενούς με μεταβολίτες ζωντανών σκουληκιών και τοξίνες από την αποσύνθεση των νεκρών σωμάτων τους οδηγεί σε αλλεργικές αντιδράσεις. Οι συνέπειες είναι πυρετός, δερματικά συμπτώματα, πονοκέφαλοι και ζάλη.
συμπτώματα
Τα συμπτώματα μιας μόλυνσης από σκουλήκια εξαρτώνται από πολλούς παράγοντες. Υπάρχουν εκδηλώσεις χαρακτηριστικές ενός συγκεκριμένου τύπου εισβολής, αλλά είναι λίγες σε αριθμό.Τα περισσότερα παρασιτικά σκουλήκια εμφανίζουν συμπτώματα παρόμοια με άλλες ασθένειες.Αυτό καθιστά δύσκολη τη διάγνωση. Αυτά τα κοινά συμπτώματα περιλαμβάνουν:
- Ολική επιδείνωση της κατάστασης, σωματική και ψυχική αδυναμία.
- ναυτία, έμετος.
- Διαταραχές κοπράνων, δυσκοιλιότητα και διάρροια.
- Ενόχληση, αίσθημα βάρους, κοιλιακό άλγος διαφόρων εντοπισμών.
- Αλλαγή της όρεξης πάνω ή κάτω.
- Απώλεια βάρους χωρίς εξήγηση. Επίσης, στο πλαίσιο της αύξησης της ποσότητας τροφής που καταναλώνεται.
- Κνησμός στην περιπρωκτική περιοχή, αίσθηση σαν κάτι να κινείται εκεί.
- Αλλεργικές εκδηλώσεις με τη μορφή εξανθημάτων.
- Βήχας.
- Δυσκολία στην αναπνοή, ασθματικό σύνδρομο.
- βρουξισμός. Το τρίξιμο των δοντιών κατά τη διάρκεια του ύπνου είναι χαρακτηριστικό για παιδιά με φαγούρα στον πρωκτό.
- Αυξημένη ευερεθιστότητα, ευερεθιστότητα, αϋπνία, χρόνια κόπωση, κατάθλιψη.
- Πονοκέφαλο.
- Αυξημένη θερμοκρασία, κυρίως υποπυρετός. Μερικές φορές όμως ανεβαίνει σε υψηλά επίπεδα.
- Ζάλη.
Στα αρχικά στάδια της εισβολής, τα συμπτώματα μπορεί να απουσιάζουν ή να είναι τόσο ασήμαντα που να μην θεωρούνται μεγάλης σημασίας. Στο μέλλον, όσο αυξάνεται η ένταση της νόσου, τα συμπτώματα θα γίνονται πιο έντονα.
Τα συμπτώματα των ελμινθών στο ανθρώπινο αίμα μπορεί να ποικίλλουν ανάλογα με το όργανο στο οποίο έχουν εγκατασταθεί τα μεταναστευτικά έμβρυα.Εάν ο τόπος εντοπισμού τους αποδειχθεί ότι είναι οι πνεύμονες, ο ασθενής μπορεί να έχει πυρετό, να εμφανιστούν αναπνευστικά προβλήματα.Σε αυτές τις περιπτώσεις, η μόλυνση συνήθως συνοδεύεται από βήχα - μη παραγωγικό ή με πτύελα, που μπορεί να έχουν πορτοκαλί χρώμα. Το τελευταίο υποδηλώνει ότι οι προνύμφες κατέστρεψαν μικρά αιμοφόρα αγγεία στους πνεύμονες.
Τα συμπτώματα των ελμινθών συνοδεύονται από ναυτία, έμετο, αίσθημα βάρους και κοιλιακό άλγος, άφθονη σιελόρροια, διαταραγμένες κινήσεις του εντέρου, απώλεια βάρους.
Προσοχή.Με σοβαρή ηπατική εισβολή, τα αποστήματα μπορούν να αναπτυχθούν με μια ανακάλυψη πυώδους περιεχομένου στην κοιλιακή κοιλότητα. Αυτή η εξέλιξη της νόσου απειλεί τη ζωή του ασθενούς.
θεραπεία με φάρμακα
Η θεραπεία για τις εισβολές εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Τα κυριότερα είναι ο τύπος των παρασιτικών σκουληκιών, ο τόπος εντοπισμού τους, το στάδιο της νόσου (μεταναστευτικό ή εντερικό), η ένταση της μόλυνσης, η κατάσταση του ασθενούς. Αλλά σε κάθε περίπτωση, η θεραπεία θα πρέπει να προηγηθεί από τη διάγνωση της νόσου.
Η πιο κοινή διαγνωστική εξέταση για λοιμώξεις που προκαλούνται από παρασιτικά σκουλήκια είναι η εξέταση κοπράνων. Εάν δεν επαρκεί η διάγνωση, τότε γίνεται γενική, βιοχημική ή/και ενζυμική ανοσοδοκιμασία.Μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν διαγνωστικά υλικού - υπερηχογράφημα, ακτινογραφία, μαγνητική τομογραφία κ. λπ.Με μια πλήρη εικόνα της νόσου, ο γιατρός συνταγογραφεί αντιελμινθικά φάρμακα.
Σπουδαίος.Η θεραπεία με φάρμακα με ισχυρή δραστική ουσία μπορεί να προκαλέσει ανεπιθύμητες ενέργειες. Αυτό περιορίζει τη χρήση φαρμάκων για ορισμένες κατηγορίες ασθενών. Ειδικά για έγκυες και θηλάζουσες γυναίκες, παιδιά κάτω από μια συγκεκριμένη ηλικία, ασθενείς με ορισμένες ιογενείς και μολυσματικές ασθένειες.
Για την καταπολέμηση των νηματωδών που εντοπίζονται στο έντερο και για την καταστροφή των εξωεντερικών νηματωδών, συνταγογραφούνται διάφορα φάρμακα.
Σπουδαίος.Συχνά πραγματοποιούνται δύο κύκλοι θεραπείας με διάλειμμα 2-3 εβδομάδων ενδιάμεσα. Αυτό συμβαίνει επειδή τα περισσότερα αντιιικά φάρμακα σκοτώνουν μόνο ενήλικες. Οι προνύμφες και τα αυγά τους παραμένουν ανέπαφα. Μετά την περίοδο επώασης, μια νέα γενιά σκουληκιών μπορεί να προκύψει από αυτά, η καταστροφή των οποίων θα απαιτήσει μια δεύτερη πορεία.
Η χρήση λαϊκών θεραπειών
Η θεραπεία με λαϊκές θεραπείες διαρκεί περισσότερο από τη φαρμακευτική θεραπεία. Ωστόσο, αυτό το σχετικό μειονέκτημα αντισταθμίζεται από την απαλότητα των φυτικών θεραπειών και την έλλειψη παρενεργειών.
Υπάρχουν πολλά βότανα που έχουν ανθελμινθική δράση - τσουκνίδα, τάνσυ, φελαντίνα, αψιθιά, αλογοουρά και πολλά άλλα.Τα αντιπαρασιτικά φυτά περιέχουν συστατικά που είναι τοξικά για τα κεστώδη, τους νηματώδεις και τους τρεματώδεις και ως επί το πλείστον έχουν πικρή γεύση.
Πολλά ανθελμινθικά βότανα είναι επίσης προικισμένα με αντισηπτικά και αντιβακτηριακά αποτελέσματα. Η αποτελεσματικότητά τους εξαρτάται από τη σωστή προετοιμασία και χορήγηση των δοσολογικών μορφών. Εδώ είναι μερικά από τα πιο δημοφιλή φυτικά φάρμακα και προϊόντα. Αλλά πρέπει να καταλάβετε ότι αυτό είναι μόνο ένα μικρό μέρος αυτού που πραγματικά υπάρχει.
σπόρος κολοκύθας
Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι οι σπόροι κολοκύθας είναι το πιο δημοφιλές ανθελμινθικό. Περιέχουν κουκουρβιτίνη, η οποία είναι πολύ αποτελεσματική κατά των νηματωδών και των κεστωδών. Οι σπόροι κολοκύθας μπορούν να χρησιμοποιηθούν όχι μόνο για θεραπεία, αλλά και για πρόληψη.
Η κουκουρβιτίνη συγκεκριμένα περιέχεται στο φιλμ μεταξύ του πυρήνα και του κελύφους.Επομένως, οι σπόροι τρώγονται καλύτερα χωρίς τη φλούδα. Για τη θεραπεία πρέπει να τρώτε 300 γραμμάρια σπόρων τη φορά. Για την πρόληψη αρκούν 100 g για ενήλικες και 70 g για παιδιά. Από τους σπόρους κολοκύθας μπορείτε να παρασκευάσετε διαλύματα για κλύσματα, τα οποία είναι αποτελεσματικά κατά των σκουληκιών που εντοπίζονται στο παχύ έντερο.
σκόρδο
Το σκόρδο είναι ένα παγκόσμιο φάρμακο που σε καμία περίπτωση δεν είναι κατώτερο από τους σπόρους κολοκύθας ως προς την αποτελεσματικότητά του. Περιέχει φυτοκτόνα και αιθέρια έλαια που έχουν κατασταλτική δράση σε όλους τους τύπους παρασίτων. Το σκόρδο είναι ιδιαίτερα δραστικό κατά των νηματωδών, ιδιαίτερα του Ascaris.
ανθρακούχο νερό
Τα παρασιτικά σκουλήκια δεν ανέχονται καλά τις αλκαλικές συνθήκες, επομένως η μαγειρική σόδα είναι ένα αποτελεσματικό φάρμακο εναντίον τους. Μπορεί να ληφθεί από το στόμα, αλλά η μεγαλύτερη επίδραση του διττανθρακικού νατρίου επιτυγχάνεται όταν μετατρέπεται σε διάλυμα κλύσματος. Θα πρέπει να χρησιμοποιείται όταν τα νηματώδη ή τα κεστώδη εντοπίζονται στο κόλον.
Θησαυρός
Το μέλι δεν χρειάζεται να διαφημίζεται ως φάρμακο, αλλά δεν γνωρίζουν όλοι ότι είναι αποτελεσματικό και ως ανθελμινθικό. Για να το πάρετε για αυτό το σκοπό, χρειάζεστε μισό κουταλάκι του γλυκού 9 φορές την ημέρα.Κατά τη διάρκεια της θεραπείας κατά τη διάρκεια της ημέρας πρέπει να αρνηθείτε το φαγητό.
Μόνο τα φρέσκα λαχανικά επιτρέπονται την επόμενη μέρα. Δεδομένου ότι το μέλι δεν έχει αντενδείξεις και παρενέργειες, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία μικρών παιδιών. Συνιστάται να τους δώσετε ένα ποτήρι νερό ζαχαρούχο με ένα κουταλάκι του γλυκού μέλι.
χυμός καρότου
Ακόμη και η επίσημη ιατρική, η οποία μερικές φορές είναι πολύ αυστηρή με τις λαϊκές θεραπείες, παραδέχεται ότι ο χυμός καρότου έχει αντιελμινθική δράση. Η ποσότητα του χυμού που λαμβάνεται κάθε φορά δεν περιορίζεται από οποιεσδήποτε απαιτήσεις, όλα πρέπει να είναι εντός λογικής.
καστορέλαιο
Πολλά είδη νηματωδών και κεστωδών εντοπίζονται στο έντερο. Μερικά καθαρτικά δρουν καλά εναντίον τους, ειδικά το γνωστό καστορέλαιο. Αυτή η συνταγή είναι κατάλληλη για ενήλικες. 80 ml κονιάκ αναμιγνύονται με καστορέλαιο και πίνονται με μια γουλιά πριν πάτε για ύπνο.
Η διαδικασία πραγματοποιείται για 3 ημέρες. Δίνεται στα παιδιά ένα γλυκό ρόφημα (κομπόστα, χυμός, τσάι) στις 1-2 π. μ. και μετά από μισή ώρα τους δίνονται 15-30 γραμμάρια καστορέλαιο.
συμπέρασμα
Εάν τα παρασιτικά σκουλήκια δεν εκδηλώνονται ξεκάθαρα (για παράδειγμα, με τη μορφή ολόκληρων ατόμων ή θραυσμάτων τους στα κόπρανα), είναι σχεδόν αδύνατο να προσδιορίσετε μόνοι σας την παρουσία εισβολής. Επομένως, με την πρώτη εμφάνιση συμπτωμάτων που μπορεί να υποδηλώνουν μόλυνση, μη διστάσετε να επικοινωνήσετε με έναν ειδικό λοιμωξιολόγο.
Στο οπλοστάσιό του υπάρχουν εργαλεία που σας επιτρέπουν να δημιουργήσετε μια εισβολή με εκατό τοις εκατό πιθανότητα. Μια καθυστέρηση στην επικοινωνία με μια κλινική ή η αυτοθεραπεία με βάση την αυτοδιάγνωση μπορεί να καταλήξει δυστυχώς, ακόμη και σε θάνατο.